Wees gerust, je hoeft me niet te helpen. Wel deel ik graag dit persoonlijke verhaal met je. Wie weet kan ik jou hiermee helpen. Om ook je mooiste leven te leven, mét of zonder hersenletsel… Heel simpel, maar zeker niet makkelijk.
Leven met wind mee…
Geen hulp nodig dus. Hoe anders was dat tweeënhalf jaar geleden. In januari 2020 begon ik mijn blog hip2020.nl en vroeg ik om financiële hulp voor een medische behandeling in Amerika. Allemaal dankzij een hardnekkige breinblessure na een lelijke val in augustus 2017.
Ja, gelukkig hadden in 2019 twee intensieve revalidatietrajecten me mentaal weer aardig op de rit gekregen. Na twee zware jaren voor mij en mijn gezin, leefde ik weer met wind mee. Maarja, die behandeling bij Cognitive FX ging wel zo’n 15.000 euro kosten…
Vraag om hulp!
Tja, op dat moment had ik al zo’n 10.000 euro aan medische kosten zelf betaald. Ook stond ik op het punt om ontslagen en volledig arbeidsongeschikt verklaard te worden. En dat met een jong gezin met twee kinderen van 6 en 2 jaar oud.
Die financieel onzekere toekomst begon een rol te spelen in ons leven. Daarom besloot ik om hulp te vragen. Ja, voor mijn gevoel ging ik mijn handje ophouden. Eén van de moeilijkste stappen in mijn leven. Maar weet je wat deze stap eigenlijk heel makkelijk maakte?
Luister naar je hart!
Mijn hart! Ons gevoel… In november 2019 kwam onze weggestopte derde kinderwens sterk naar boven. Natuurlijk, onze hoofden wisten heel goed allerlei redenen te bedenken, waarom nog een kind erbij erg onverstandig zou zijn. Zeker gezien mijn continue hoofdpijn en overprikkeling.
Toen mijn hoofd ook nog eens over die financiële onzekerheid begon, was mijn keuze snel gemaakt. Je gevoel volgen is vaak niet de makkelijkste weg. Maar mijn hart zei: ga gewoon voor die derde en durf om hulp te vragen. Zonder actie geen avontuur. Het was één van mijn beste beslissingen ooit…
Twee turbulente jaren
De financiële steun was ongekend: ik haalde in totaal 22.500 euro op. Vooral de morele en emotionele steun waren onbetaalbaar. Nog steeds ben ik enorm dankbaar. Maar dromen komen niet zomaar uit, de natuur doet soms wat hij wil. Twee turbulente jaren volgden…
Mijn reis naar Amerika stond gepland in april 2020. Deze heb ik dankzij Corona driemaal moeten uitstellen. En nog erger: onze kinderwens werd maar geen werkelijkheid. Na weer drie miskramen was de moed ons aardig in de schoenen gezakt.
Wind vol in de rug
Toch ben ik die twee turbulente jaren vrij goed doorgekomen. Ja, de wind veranderde continu van richting door de grillen der natuur en Corona. Maar ik bleef gewoon met de wind mee leven. Zelfs met enorme tegenslagen, kan het leven dan onwijs mooi en avontuurlijk zijn.
Uiteindelijk kreeg ik de wind vol in de rug. In september 2021 kon mijn behandeling in Amerika eindelijk doorgaan. En daarna kwam onze kinderwens toch weer bovendrijven. En het aller-aller-allermooiste van alles? In oktober 2022 word ik voor de derde keer vader!
Twijfels?!
Het is voor ons een droom die uitkomt. ‘Maar Hilbert, ga jij dat wel trekken met je hersenletsel?!’ Terechte vraag. Die twijfels hadden wij natuurlijk ook. Ja, die heb ik nog steeds. Maar twijfels zijn er altijd. Twijfelen is menselijk en gezond. Maar niet altijd de beste raadgever…
Ik wil mijn leven niet volledig laten bepalen door mijn hersenletsel. Dus zijn we de afgelopen twee jaar vol voor die derde gegaan. De toekomst gaat ons leren hoe het mijn hoofd bevalt. Zo goed en kwaad als het gaat. En trouwens, papa of mama worden is toch voor iedereen zwaar?
Leef je mooiste leven…
Om je dromen waar te maken, moet je nou eenmaal risico’s nemen. Uiteindelijk komt alles goed. En zo niet, dan gaat alles voorbij. Die gedachten hebben me enorm geholpen bij het maken van keuzes de afgelopen twee jaar. Want alles is een keuze, ook om je mooiste leven te leven… of niet.
Ik hou mezelf gewoon voor dat de natuur dit zo gewild heeft. Na twee turbulente jaren valt de puzzel verdacht perfect in elkaar. In oktober ben ik alweer een jaar terug uit Amerika. En heel wat stapjes verder opgeknapt, met meer draagkracht en veerkracht dan twee jaar geleden. Het moest zo zijn.
…met of zonder hersenletsel!
Ja, het voelt voor mij echt als het leven van mijn mooiste leven. Mét of misschien ook wel los van mijn hersenletsel. Daarom zeg ik ook vaak dat ik mijn val niet had willen missen. Niet iedereen begrijpt dat. Maar de afgelopen jaren hebben mij zóveel gebracht… zoveel groei!
In ieder geval ben ik nog veel meer mezelf geworden. En heb ik veel meer het idee dat ik echt leef. Met als beloning en bekroning van ons gezin, een heerlijk ventje in aantocht. Op het moment van schrijven zitten we op precies 20 weken. Op de helft dus, het aftellen kan beginnen…
Alles heeft zijn prijs
‘Hmmm, had dit allemaal niet gekund zonder hersenletsel?’ Vast wel, heel graag zelfs! Maar alles heeft zijn prijs. Ik heb veel moeten opofferen. Heel veel. En nog steeds. En eigenlijk moet ik ‘we’ zeggen. Want de afgelopen jaren, waren natuurlijk ook superzwaar voor Arjanne.
Daarom ben ik ook zo ongelofelijk trots op haar als moeder van drie. Dat ze elke keer weer de moed en veerkracht wist te vinden. Om ons gezin draaiende te houden, de zwaarste jaren na mijn val. En de afgelopen twee turbulente jaren, om samen onze droom werkelijkheid te laten worden.
Niet alles tegelijk
Daarom heb ik met alle liefde mijn plannen voor 2022 aangepast. De grootste uitdaging voor dit jaar heb ik alvast doorgeschoven naar 2023: de OERsterk Coach opleiding volgen. Het zwaartepunt hiervan viel precies samen met mijn allergrootste en allermooiste uitdaging: weer papa worden!
Je kunt nou eenmaal niet alles tegelijk. Zeker niet met hersenletsel. Kwestie van prioriteiten! Gelukkig is 2022 tot nu voortvarend van start gegaan. Al mijn andere plannen zijn al uitgevoerd of in uitvoering. Zelfs de borstcrawlcursus die niet door zou gaan, heb ik al afgerond.
Anderen helpen
En wat ook nog min of meer toevallig op mijn pad is gekomen: ik ben begonnen met vrijwilligerswerk voor de stichting GETaHEAD. Als mentor help ik anderen met langdurige klachten na een hersenschudding. Door ze steun, advies en hulp te bieden op hun eigen route naar herstel.
Zo hoop ik met mijn ervaring en positiviteit nog meer mensen te helpen de held in zichzelf naar boven te halen. Daar krijg ik echt enorm veel energie van. Voldoende zingeving om me voorlopig op te richten dus. Zo je zie je maar: hoe meer je jezelf laat helpen, hoe beter je anderen kunt helpen!
Simpel, maar niet makkelijk
Dus durf om hulp te vragen. En vergeet vooral niet naar je hart te luisteren! Misschien was ons derde kind er wel nooit gekomen, als ik niet gevallen was. Voor mijn val leefde ik vrijwel volledig in mijn hoofd. Ik vond mijn werk veel te belangrijk… Belangrijker dan mijn fluisterende hart, denk ik achteraf.
Want, tja… Je mooiste leven leven. Eigenlijk is het heel simpel, maar zeker niet makkelijk. Inmiddels ben ik er wel achter dat het enorm veel durf en doorzettingsvermogen vraagt. Maar of je nou wel of geen hersenletsel hebt: realiseer je dat elke keuze die je maakt, de koers van je leven bepaalt…
En ik eindig zoals ik begon, alleen dan iets anders: Wees gerust, ik heb hersenletsel! En met jullie hulp heb ik mijn vrouw zwanger gemaakt!
Kan ik je ergens mee helpen? Laat het me weten! Wil je meer weten over Stichting GETaHEAD? Kijk dan op GETaHEAD.nl.